De helft Is Voorbij

Het is weer een nieuwe dag, dus tijd voor een nieuwe blogpost.

Vandaag is de 'middelste' van de elf (eigenlijk 10 en een beetje) dagen. Zaterdagochtend vroeg zullen we weer terug naar Nederland vliegen. Maar tot die tijd gaan we nog genieten in India!

Vandaag stonden er een aantal bezoeken aan andere scholen in de omgeving op het programma. We hebben twee scholen bezocht. Op beide scholen is het onderwijs gratis (dit is meestal niet het geval in India). De gemeente onderhoudt de school. Het verschil met de Campion school (een prive school) is echter schrijnend groot. De klassen waren gigantisch (60 leerlingen) en het meubilair was erg oud en versleten. Wat wel erg modern was, was de 'virtuele klas'. Een docent geeft les via de TV aan soms wel 100 klassen tegelijk. De kinderen volgen dit via een TV en de docent kan de kinderen zien via een geinstalleerde webcam. Handige oplossing voor het lerarentekort, en maakt orde houden ook een stuk makkelijker.

De andere school waar we naartoe gegaan zijn is een zogenaamde 'garden school'. Om eerlijk te zijn, weet ik niet precies waarom dit is. Het is in ieder geval een school voor jonge kinderen van een jaar of vijf. Op beide scholen komen de kinderen uit de sloppenwijken. Deze scholen zijn echter wel een stuk beter dan de scholen die we zagen bij ons bezoek aan de REAP foundation. Op deze school leren de jonge kinderen Engels, zodat zij naar een reguliere (en dus Engels sprekende) school kunnen doorstromen. Een erg goed initiatief vinden wij.

Na de schoolbezoekjes hebben we een basketbal wedstrijd gespeeld. Onze meiden speelden tegen een schoolteam van een meisjesschool die vlakbij de Campionschool ligt. Het was erg leuke wedstrijd, de meiden hebben ervan genoten. Hierna hebben we op de Campion school gelunched.

Er was nog een middagprogramma, maar Bep en ik hebben in overleg met Sunil en Teesta (de Indiase 'uitwisselingsdocenten') besloten om dit te schrappen. Dit is om een vrij simpele reden. We zijn nu vijf in India, en de omstandigheden hier (ander eten, erg warm, druk programma) eisen hun tol van de meiden. Je kon zien dat een aantal echt op hun tandvlees liep. Enkelen begonnen zelfs last te krijgen van buikpijn. Daarom hebben we een rustmiddag ingelast.

Zelf heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om even te gaan sporten. De jongens van de Campion school gaan iedere middag om half drie sporten (basketbal en voetbal). Ik heb, op uitnodiging van Sunil, vandaag meegedaan met basketbal. Ik vond het erg leuk, maar het was wel heel warm voor mij. Na ongeveer 40 minuten gaf mijn lichaam ook aan dat ik wellicht maar moest stoppen. Dit heb ik dan ook gedaan en ik ben terug naar hotel gegaan.

Na een frisse douche heb ik even geslapen en daarna zijn Bep en ik gaan eten bij de familie Mehra. Dit is het tweede gastgezin van Merrie en Floor Maassen. Dit was ook zowaar een gastgezin met dochters. Dat waren wij nog niet tegen gekomen! Het is een traditioneel Hindoegezin, en het zijn hele vriendelijke mensen. We hebben vandaag bij hun thuis gegeten, wat weer erg lekker was. We hebben weer een aantal andere traditionele Indiase gerechten gegeten.

Na een fijne avond zijn we teruggegaan naar het hotel om lekker te gaan slapen en dus dit bericht te schrijven. Morgen staat de culturele uitwisseling (Beide 'partijen' presenteren een half uur over hun cultuur) op het programma. Tevens gaan we samen met de moeders shoppen.

S'avonds gaan Bep en ik eten bij de familie Saraf. Dit is het tweede gastgezin van de enige twee meiden waar we nog niet mee gegeten hebben, Willemien en Myrthe. We hopen dat de rustmiddag de meiden goed gedaan heeft en dat we vanaf morgen weer volop kunnen genieten van alles dat Mumbai ons te bieden heeft!

Ps, de foto van de familie Mehdi volgt nog.